Kamica pęcherzyka żółciowego

Kamica pęcherzyka żółciowego jest dość powszechną chorobą jamy brzusznej. Występuje częściej u kobiet niż u mężczyzn. Przez wiele lat może nie powodować żadnych objawów chorobowych. Czasami bywa rozpoznana przypadkowo (na przykład podczas badania ultrasonograficznego jamy brzusznej). Istotą tej dolegliwości jest tworzenie się złogów (kamieni) w drogach żółciowych, czyli pęcherzyku żółciowym i przewodach żółciowych. Kamienie wytrącają się z prawidłowych składników żółci. Mogą być jednorodne, to znaczy, zbudowane tylko z cholesterolu lub barwników żółciowych. Najczęściej jednak pojawiają się mieszane, tzn. cholesterolowo- barwnikowe. Przyczyną kamicy żółciowej mogą być: zaburzenia gospodarki cholesterolowej, zastój i zakażenia żółci, zaburzenia hormonalne, upośledzona czynność komórek wątrobowych lub zmiany fizyko-chemiczne żółci. Do czynników predysponujących należą również: średni i starszy wiek, płeć żeńska, otyłość, hipercholesterolemia. Kamica żółciowa często występuje rodzinnie. U znacznej części chorych występują objawy nietypowe, tzw. dyseptyczne - uczucie pełności w nadbrzuszu, głównie po spożyciu posiłku. Charakterystycznym objawem kamicy pęcherzykowej jest napad tzw. kolki żółciowej, to jest silnego bólu w prawym podżebrzu lub nadbrzuszu, promieniującego ku tyłowi do prawej łopatki a czasami na cały brzuch. Atak kolki jest następstwem przemieszczania się kamieni pęcherzyka żółciowego. Towarzyszą temu często wymioty, silne wzdęcia brzucha i zaparcia stolca. Atak kolki żółciowej pojawia się zwykle po błędach dietetycznych ( ciężkostrawne posiłki), po silnych przeżyciach psychicznych, czasami po dużym wysiłku fizycznym. Napad bólu może trwać kilka godzin. Można go przerwać lub złagodzić stosując leki przeciwbólowe i rozkurczowe. Powtarzające się ataki kolki żółciowej mogą być wskazaniem do leczenia operacyjnego. Operacja polega na wycięciu pęcherzyka żółciowego metodą tradycyjną lub laparoskopową. W okresach między napadami leczenie sprowadza się do stosowania diety oraz podawania leków żółciopędnych i żółciotwórczych. W przypadku pojawienia się wyżej wymienionych objawów, należy skonsultować się z lekarzem, aby właściwie zdiagnozować chorobę i podjąć odpowiednie leczenie.