Choroba zwyrodnieniowa stawów – jedna z chorób reumatycznych w której w przeciwieństwie do zapalenia stawów dochodzi do zużycia w obrębie narządu ruchu (kości i stawy). W dużej mierze związana jest z wiekiem , gdyż osoby starsze maja osłabiony metabolizm, chrząstka staje się mniej odżywiona a wskutek przewagi procesów degradacji dochodzi do zmian zwyrodnieniowych Choroba zwyrodnieniowa stawów podlega też innym niż starzenie się organizmu uwarunkowaniom. Chodzi o zróżnicowane obciążenie a zwłaszcza przeciążenie układu ruchu u osób uprawiających sporty takie jak lekkoatletyka, tenis, siłownia, oraz defektach wrodzonych takich jak otyłość, dysplazja stawów biodrowych i wiele innych. Zmianom zwyrodnieniowym towarzyszą również wady postawy oraz urazy doznane w młodym wieku (złamania).
We wczesnym okresie choroby ból powstaje podczas ruchu, podczas chodzenia lub zmiany pozycji. W późniejszym okresie choroby ból pojawia się przy najmniejszym ruchu oraz podczas odpoczynku nocnego. Do podstawowych objawów należy powiększenie zarysu stawu, trzeszczenie, ograniczenie zakresu ruchu w stawach przy ruchach czynnych i biernych, tkliwość a także objawy łagodnego zapalenia. Następstwem tych zmian jest deformacja stawu, ograniczenie ruchomości i upośledzenie jego funkcji.
Choroba zwyrodnieniowa stawów stanowi ważny problem medyczny, społeczny i ekonomiczny dotyczy głównie stawów biodrowych, kolanowych i kręgosłupa jest również najczęstszą przyczyną orzeczeń rentowych z powodu nieurazowych chorób układu ruchu.
Celem leczenia Choroby Zwyrodnieniowej Stawów jest:
- zniesienie lub zmniejszenie bólu
- usuniecie uczucia sztywności
- utrzymanie sprawności stawu
- zmniejszenie inwalidztwa
- poprawa jakości życia
Leczenie niefarmakologiczne
Ważną rolę w procesie leczenia odgrywa odpowiednio dobrany sprzęt rehabilitacyjny –np. laski, kule, stabilizatory na stawy, wkładki do obuwia, ale także samo obuwie na elastycznej, amortyzującej podeszwie. Udowodniono, że stosowanie ćwiczeń utrzymuje lub poprawia zakres ruchu w stawie, wzmacniając mięśnie (np. m. czworogłowy), ogólnokondycyjnych w istotny sposób wpływa na przebieg choroby. Osoby z nadwagę powinny zostać poinformowane o konieczności redukcji masy ciała
Ziołolecznictwo
Ważny aspekt leczenia chorób reumatycznych stanowi ziołolecznictwo. Stosuje się między innymi pochodne kwasu salicylowego występujące w korze wierzby białej i purpurowej zalecane jako leki przeciwreumatyczne, przeciwbólowe i przeciwgorączkowe. Do innych stosowanych surowców roślinnych zaliczyć możemy suche kwiaty wiązówki błotnej i fiołka trójbarwnego stosowane w postaci naparu lub syropu jako leki przeciwzapalne i moczopędne. Należy również zwrócić uwagę na właściwości lecznicze mniszka lekarskiego pobudzającego wydzielanie żółci i wydalanie moczu. Nie bez znaczenia w leczeniu przewlekłych schorzeń reumatycznych odgrywa wyciąg z kłącza imbiru zapobiegający procesom niszczenia chrząstki i sprzyjający jej regeneracji.
Szczególnie dobre wyniki przypadków wczesnych bez nasilonych zmian zniekształcających uzyskuje się stosując lek PADMA dochodzi do zmniejszenia dolegliwości bólowych i wyraźne usprawnienie ruchomości kręgosłupa. Kolejnym preparatem jest REUMAHERB zawierający surowiec zwany „czarcim pazurem” wykazujący skuteczność skuteczność w leczeniu degeneracyjnych schorzeń stawów.
Środki przeciwreumatyczne stosowane są również zewnętrznie w postaci plastrów i maści. Powodują przekrwienie tkanki, uczucie ciepła i zmniejszenie dolegliwości bólowych a są to wyciągi z różnych gatunków pieprzowca m.in. CAPSIGEL.
Choroba zwyrodnieniowa stawów ze względu na występujące dolegliwości wymaga stosowania różnorodnych leków.W pierwszym etapie choroby ból występuje po zwiększonym wysiłku,charakterystyczne jest łączne występowanie bólów stawowych i uczucia sztywności w ich obrębie.Z czasem objawy nasilają się coraz bardziej, mogą pojawiąć się obrzęki a także ból drobnych stawów rąk i nóg a chory odczuwa coraz większy dyskomfort.Pomocna w leczeniu jest dieta,prawidłowa waga ciała i umijętne dawkowanie wysiłku gdyż rehabilitacja ruchowa zapobiega sztywnieniu stawów, zanikom mięśni i wiotczeniu wiazadeł.
Leczenie farmakologiczne powinno być dobrane indywidualnie do każdego pacjenta.Dużej grupie chorych dobry efekt przeciwbólowy daje stosowanie paracetamolu, dawka dobowa nie powinna przekraczać 4g a objawy niepożądane mogą wystąpić u osób ze schorzeniami wątroby i nadużywających alkohol.
W przypadku gdy proste leki przeciwbólowe nie pomagają stosowane są niesteroidowe leki przeciwzapalne które mogą być bardziej pomocne ale mogą również powodać dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego i nerek.
Kolejnym preparatem stosowanym w celu wspomagania leczenia chorób zwyrodnieniowych jak i profilaktycznie by wzmocnić stawy jest siarczan glukozaminy.Glukozamina jest naturalnie występującym aminocukrem w naszym organizmie i wchodzi w skład macierzy chrząstki stawowej.Glukozamina jest również naturalnym składnikiem diety a najbogatszym jej źródłem są raki, krewetki, homary, kraby i morskie małże.Glukozamina wzmacnia stawy oraz stymuluje syntezę kolagenu dostarczając jego większe ilości tak aby możliwa była odbudowa i regeneracja chrząstki stawowej.Siarczan glukozaminy stosowany jako suplement diety nie powoduje istotnych objawów ubocznych i nie wchodzi w interakcje w innymi lekami.Jedynie pacjenci z cukrzycą powinni zostać poddani kontroli podczas suplementacj glukozaminą.Cechuje ją również dużą biodostępnością ponieważ aż 98% substancji przyjętej doustnie zostaje wchłonięte do krwiobiegu.
Inny składnikiem chrząski stawowej stosowanym z powodzeniem w połączeniu z glukozaminą jest chondroityna która działa przeciwbólowo i zwieksza ruchomość stawów.Siarczan chondroityny odbudowuje tkankę łaczną a jego właściwości wiązania wody mają istotny wpływ na tłumienie wstrząsów jakim poddawane są stawy.